W swoich miastach i wioskach Ukraińcy odważnie stawiają opór wrogowi. Osoby starsze gołymi rękami zatrzymują czołgi, ukraińscy rolnicy zabierają do swoich gospodarstw trofea wojskowe, setki wolontariuszy niemal przez całą dobę pomagają jak mogą armii i cywilom, a gdzieś w schronach rodzą się dzieci. To wszystko jest naszą historią, którą codziennie w swoich pracach ilustrują artyści.
Ofiarność i odwaga Ukraińców broniących swojej ziemi wzbudziła podziw projektanta z Republiki Kosowa, Valdeta Hajdari. Stworzył on czcionkę, którą na cześć Prezydenta Ukrainy nazwał Zelensky Stencil. Anglo- i ukraińskojęzycznej wersji czcionki mogą używać wszyscy. Sam autor przyznaje, że jako osoba z Kosowa dobrze wie, co znaczą wojna, opór, ucieczka z domu i status uchodźcy.
Wolności tuszonką nie kupisz! Ilustracja: Bright Arts
Ilustracja pokazuje Ukraińców, którzy w swoich miastach i wioskach gołymi rękami zatrzymują czołgi wroga. Ilustracja: Iryna S. (@i.re.nee)
Wynocha z mojego miasta Obrona terytorialna Obrona terytorialna — żołnierze, cywile i grupy wojskowo-cywilne, które przeciwdziałają zagrożeniom wojennym, bronią cywilów i obiektów infrastruktury. Ilustracja: Варвара Перекрест (Illustration Playground)
W chuj. W pizdu. Ilustracja: Maksym Pałenko
Ilustracja: Oleg Gryshchenko
Ilustracja: Oleg Gryshchenko
Ukraińscy rolnicy zabierają do gospodarstw trofea wojskowe. Ilustracja: Oleksandr Grekhov
Nie bójcie się, to korytarz humanitarny. Ilustracja: Oleksandr Grekhov
Charków w ogniu gniewu. Ilustracja: Sophia Suliy
Ukraińska Madonna. Ilustracja: Sophia Suliy
W pełnowymiarowej wojnie, którą rozpoczęła Federacja Rosyjska, każdy Ukrainiec walczy na swoim froncie. Ktoś zgłosił się na ochotnika do Sił Zbrojnych Ukrainy, ktoś stawia opór w ramach obrony terytorialnej, a ktoś inny jest wolontariuszem w organizacji pomocy humanitarnej, ratuje zwierzęta lub pomaga w funkcjonowaniu miast i wiosek. Ukraińscy ilustratorzy od pierwszego dnia wojny pokazują w swoich pracach naszą nową rzeczywistość. Robiąc to, na swój sposób podtrzymują ducha walki i wyśmiewają wroga.
Ilustracja: Iryna S. (@i.re.nee)
Chcę mieć: — laptopa (skreślone) — Javelina. Ilustracja: @maliunok
Serce Ukraińca. Ilustracja: Aliona Żuk
Ilustracja: Oleg Gryshchenko
Nigdzie nie będziemy się rozjeżdżać. Jesienią nie będzie już u nas zrusyfikowanych miast. Ilustracja nawiązuje do znanej wszystkim Ukraińcom piosenki „Вона” (po polsku „Ona”) zespołu „Płacz Jeremiji”. Fragment tekstu brzmi: „A niedługo przyjdzie jesień i wszyscy rozjedziemy się do zrusyfikowanych miast”. Ilustracja: Ołena Pawłowa (@kit_inzhyr)
[Wołodymyr Zełenski] — W czym mogę Wam pomóc? Ilustracja: @maliunok
Ilustracja: Maksym Pałenko
Esteśmy odpowiedzialni za tych, których oswoiliśmy. Ilustracja: Bright Arts
Niech żyje Ukraina. Ilustracja: Aliona Żuk
Mariupol to ukraińskie miasto, które okupanci najwyraźniej postanowili po prostu zetrzeć z powierzchni ziemi wraz z ludźmi, którzy tam pozostali. Pozostaje pod nieprzerwanym ostrzałem od pierwszego dnia pełnowymiarowej wojny. To właśnie tutaj miały miejsce okrutne zbrodnie Rosyjskiej Federacji przeciwko ludzkości: 9 marca ostrzelano szpital położniczy, a 16 marca zrzucono bombę na Teatr Dramatyczny, gdzie w schronie bombowym ukrywały się przed ostrzałem setki cywilów. W mieście nie ocalał już praktycznie żaden budynek.
Dziś Mariupol stoi na skraju katastrofy humanitarnej. Ale na przekór wszystkiemu stoi jako miasto-bohater. Ukraińscy artyści, ramach wparcia i solidarności z mieszkańcami Mariupola, tworzą ilustracje i plakaty dokumentujące okrucieństwa Federacji Rosyjskiej i jej sojuszników.
Ilustracja: Oleksandr Grekhov
Dzieci (po rosyjsku). Ilustracja: @vsyonormalno.jpg
Ilustracja: Mari Kinovych
Mariupol. Marzec 9.2022. Napis na rakiecie: Za pokój. Ilustracja: Ludmila Shevchenko
Mariupol Schron. Ilustracja: Oleksandr Grekhov
Ilustracja: Bogdana Davydiuk
Ocalcie cywilów Mariupola. Ilustracja: Ksenia Igolkina
Mariupol. Ilustracja: Mariia Zhuravel
Ilustracja: Oksana Drachkovska
Zamknijcie niebo Szpital położniczy Mariupol 09.03.2022. Ilustracja: Mikhailo Petrusiak