Rusya, binlerce hazırlıksız, zayıf donanımlı askeri Ukrayna ile savaşa attı. Esir Rus askerleri memleketlerinde ölüm veya hapis cezası bekliyor. İşgalciler, “özel operasyon” ve bazen “özel iş seyahati“ olarak adlandırdıkları savaştaki kayıpların boyutunu gizlemek için tedbirli davranarak yanlarına aldıkları seyyar krematoryumlarda ölülerinin cesetlerini dikkatlice yakıyorlar.
“Ukraynalıların Nazizmden kurtuluşu” hikayeleri, birçok Rus’a Ukrayna’daki savaşın kolay bir gezi tadında olacağına dair umut verdi. Bunun yerine işgalciler, tüm cephelerde, yalnızca ordudan değil, aynı zamanda sivil Ukraynalı nüfustan da ciddi bir karşılık aldı. Bölgesel Savunma Güçlerine toplu katılım, Rus askerleri tarafından geçici olarak işgal edilen şehirlerde Ukrayna’yı desteklemek için gönüllülük ve yürüyüşler gibi şeyler saldırgana sürpriz oldu.
“Sadece profesyonel askerler”
Rusya Federasyonu liderliği ve Rusya Federasyonu Silahlı Kuvvetleri, Ukrayna’daki savaşın yalnızca profesyonel askerler tarafından yürütülmesine ve ordunun kendisine gerekli tüm teçhizatla donatılmasına ikna etmeye çalışıyor. Ancak “dünyanın İkinci Ordusu” sadece Rus propagandasında var olan bir şey, oysa ki binlerce hazırlıksız asker ve askeri okul öğrencisi savaşta ölüyor.
“Kyiv’i üç gün içinde ele geçirmek” için gönderilen askerlerin çoğu sözleşmeli eğitimli askerler bile değil, muvazzaflık hizmetinde olan erbaşlardır. Bu gerçek, esir alınan askerlerde ve hayatını kaybetmiş Rus askerlerinde bulunan belgelerle kanıtlandığı gibi, Rusya’daki “Rusya Asker Anneleri Komitesi”nde defalarca belirtilmiştir. Askerlik yapanların katılımının bazı vakaları, Rusya Federasyonu Savunma Bakanlığı’nda da tanındı, ancak, sorunun büyüklüğünü önemli ölçüde azaltmaktadır.
Rus güçlerinin Ukrayna’daki maddi ve teknik desteği de Rus general ve bakanlarının vaatlerinden uzak.
Sovyetler döneminden kalma eskimiş teçhizatı, sürekli yakıt ve yiyecek sıkıntısı, tüketme tarihi 5 yıl önce sona ermiş rasyon paketleri, iletişim kopukluğu ve hatta en basiti kıyafetlerin eksikliği, Rus işgalcilerinin askeri gerçeklerini yansıtıyor.
Rus propagandası, işgal altındaki bölgelerin sakinleri için açıkça sahnelenmiş bir “insani yardım” tesliminden bahsediyor. Aslında hemen hemen tüm temel ihtiyaçların olmaması nedeniyle Ruslar genellikle banka kasalarından evcil hayvanlara kadar her şeyi yağmalamaya ve çalmaya başvuruyor.
“Yaklaşık 500 ölü” veya “Kadınlar yine doğurur”
Sadece 2 Mart’ta, savaşın başlamasından bir hafta sonra Rusya Savunma Bakanlığı nihayet Ukrayna’daki kayıplar hakkında bilgi yayınladı, ancak bu sayı büyük ölçüde düşük gösterildi.
Aynı zamanda Ukrayna Silahlı Kuvvetleri Genelkurmay Başkanlığına göre, Ukrayna’daki savaşta 14.000’den fazla Rus askeri kayatının kaybetti. Savaşın üç haftası boyunca Rusya, Birinci Çeçen Savaşı sırasındakinin iki katı kadar asker kaybetti.
Ordu içindeki gerçek kayıpları gizlemek için Rus ordusu, ölülerin cesetlerinin yakıldığı mobil krematoryumları kullanıyor. Rus askerlerinin cesetlerinin çoğu, işgal altındaki Kırım ve Belarus’un Gomel şehiri morglarına götürülüyor, akıbetleri bilinmiyor.
“Rusya kendi askerlerinden vazgeçmiyor”. Vazgeçmiyor mu?
Ölen Rus askerin çoğu savaş alanında kaldı. 26 Şubat’ta, Ukrayna’nın Geçici İşgal Altındaki Topraklarının Yeniden Entegrasyonu Bakanlığı, öldürülen Rus askerlerinin cesetlerinin Ukrayna’dan kaldırılmasına yardım etmesi için Uluslararası Kızılhaç Komitesi’ne başvurdu.
Anne, ben esir alındım. Kurtar beni!
Rus savaş esirlerinin kaderi, akrabaları ve arkadaşları tarafından bilinmiyor. Ukrayna İçişleri Bakanlığı tarafından Ukrayna’da ölen veya esir alınan Rus askerlerini aramak için oluşturulan ‘İşçi Svoih’ (Tr. ”Kendininkilerini Ara”) telegram kanalı şu anda Medya düzenleme kurumu Roskomnadzor tarafından engelleniyor. Rus askerlerinin ebeveynleri ve akrabaları genellikle Ukrayna’da savaştıklarını bilmiyorlar. Ukrayna’daki birçok savaş esiri için Rusya’da “ölüm ihbarı” gönderiliyor ve geri döndüklerinde “Vatan hainliği” nedeniyle idam veya uzun süreli hapis cezasıyla karşı karşıya kalacaklar.
Rusların “Biz kendi insanlardan vazgeçmeyiz” sloganına rağmen Ukrayna’daki birçok Rus askeri ölüme bırakıldı. Stalin’in “Kadınlar yine doğurur” ilkesi ortadan kalkmadı, Putin rejimi savaşa asker göndermeye devam etmeye ve onları temel ihtiyaçlardan yoksun bırakmaya hazır. Rusya Federasyonu’nun bu savaştaki savaşçıları için gerçek endişesi budur.
